Co łączy kaski motocyklowe i hełmy rzymskie?

Autorem artykułu jest Artur Żukowski

Co łączy kaski motocyklowe i hełmy rzymskie?

Kaski, hełmy - kto pierwszy wpadł na pomysł ochrony głowy człowieka za pomocą czegoś innego niż kawałek płótna nie wiadomo. Wiadomo, że wynalazek ten miał ogromne znaczenie - w dawnych czasach dla wojska, dziś - całej reszty rzeczywistości.



Kaski motocyklowe czy hełmofony używane przez czołgistów - pozornie różne, ale jednak podobne. Wywodzą się z tej samej idei, która zakłada, że ochrona głowy może być skuteczna jedynie wtedy, kiedy ta otoczona jest solidnym materiałem, który trudno jest przebić, pokruszyć, naruszyć. Kaski motocyklowe czy narciarskie są na szczycie jeżeli chodzi o zaawansowanie techniczne, jednak dawne rozwiązania wcale im nie ustępują.

Pierwsze hełmy pojawiły się w czasach greckich. Noszone były przez starożytnych wojowników, takich jak hoplici czy rzymscy legioniści. Te pierwsze były smukłe, zakończone szpicem. Często zdobione i osłaniające całą twarz za wyjątkiem oczu. Zdarzało się, że miały dodatkowe elementy chroniące przed zranieniem także szyję. Te drugie prostsze, bo też i bardziej masowo produkowane miały specjalne osłony na policzki oraz swojego rodzaju kołnierz chroniący kark. Chroniły przed strzałami czy uderzeniami miecza.

Początkowo hełmy wykonywano ze skóry i kłów dużych zwierząt. Taki hełm miał na głowie choćby Odyseusz. Później pojawiły się hełmy z brązu i w końcu żelazne. W średniowieczu hełmy należały do obowiązkowego wyposażenia rycerstwa. Ich znaczenie zaczęło maleć dopiero w drugiej połowie wieku XVII, kiedy to upowszechniła się broń palna.

Wielki powrót hełmów wojskowych to wiek XIX. Wojny napoleońskie, a później prowadzone przez Prusy mniejsze operacje militarne przyniosły mały renesans tej formy ochrony głowy. Pickelhauby stały się symbolem żołnierzy pruskich, tak jak płaskie hełmy - francuskich. W czasie pierwszej wojny światowej okazało się, że takie hełmy oferują ochronę przeciw szrapnelom czy zabłąkanym kulom. Nie uratowały jednak milionów żołnierzy, którzy zginęli w błotnych okopach frontu zachodniego.

Po II wojnie światowej hełmy przestały być domeną wojskowych i przeszły do cywila. Kaski motocyklowe to chyba najpopularniejsze ich zastosowanie. Kiedyś produkowane z metalu, dzisiaj wykonane są z różnych stopów czy odmian tworzyw sztucznych. W przypadku innych zastosowań niż kaski dla motocyklistów, na przykład w narciarstwie, sprawdza się na przykład kevlar. Zwykle kaski używane przez motocyklistów są dziś obowiązkowe. Dlaczego? Ponieważ ograniczają obrażenia w trakcie wypadków.

Jeżeli chodzi o kaski motocyklowe to można wyróżnić pięć ich podstawowych typów. Pierwszy to standardowy kask zakrywający całą twarz. W takich jeżdżą motocykliści poruszający się po drogach publicznych. Kaski używane w motokrosie mają dłuższą cześć chroniącą brodę. Nie mają za to szybki chroniącej oczy, stąd konieczność noszenia gogli. Kaski modularne to takie, w których wprawdzie cała głowa jest zakryta, ale część chroniąca szczękę otwiera się wraz z szybką. Z kolei kaski typu otwartego mają z przodu szybkę, ale broda jest niechroniona. Popularne niegdyś półhełmy w zasadzie wyszły z użycia.

---

Artykuł pochodzi z serwisu Publikuj.org.